Zaćma

Zaćmą (kataraktą) nazywamy zmętnienie soczewki oka. Schorzenie to może mieć charakter wrodzony lub nabyty. Zaćma wrodzona powstaje w życiu płodowym wskutek zaburzeń rozwoju soczewki lub tkanek, które ją otaczają.
Dokładna etiologia nie jest znana. Przyczyną może być choroba matki - różyczka w pierwszych miesiącach ciąży może być przyczyną zaćmy wrodzonej u dziecka. Niewłaściwie odżywianie się matki w czasie ciąży także może być przyczyną choroby.
Zaćma nabyta może być spowodowana przez różne czynniki.

Wyróżniamy:

• zaćmę starczą,
• zaćmę urazową,
• zaćmę cukrzycową,
• zaćmę powikłaną (towarzyszącą przewlekłemu zapaleniu błony naczyniowej),
• inne (rzadziej występujące rodzaje zaćmy).

Jedynym objawem odczuwanym przez chorego jest stopniowe pogarszanie się widzenia objawiające się w formie "mgły przed okiem" lub ciemnej plamy poruszającej się zgodnie z ruchami oka. Wzrok ulega stopniowemu pogorszeniu aż w końcu widzenie zostaje ograniczone do liczenia palców przed okiem, a nawet tylko do odczuwania poczucia światła.

Można próbować farmakologicznie hamować proces mętnienia soczewki. Nie wynaleziono jednak dotychczas lekarstwa, które pomogłoby cofnąć zaistniałe zmiany. Jedynym skutecznym procesem jest leczenie operacyjne. Operacja zaćmy polega na usunięciu zmętniałej soczewki. W jej miejsce w znakomitej większości przypadków można wszczepić sztuczną soczewkę.